جدال بین عقل و دل پایان ندارد

بعد از یک هفته طولانی که اندازه یک سال گذشت

 بلاخره یه نفر اومد که سر منِ بی تاب رو، میون دو تا دستش بگیره و بگه هی دختر آروم باش آروم ...‏

چند تا نفس عمیق بکش و تمرکز کن 

این همه بی تابی  واسه چیه؟

----

بسیار خوب / بسیار بد

به یه پوچی خاصی رسیده بودم

حالا که می گذره می بینم 

عقل یه چیز دیگه می گفت 

دل یه چیز دیگه

---

گدای گوشه نشینی تو حافظا مخروش!‏

این روزها را می گویم که چقدر زود رنج شده ام!‏

از آستانه تحمل ام کاسته  و به آستانه ی بی تابی ام افزوده شده

مگر یک انسان را چقدر تحمل می بایدی؟

توانِ تغییر را ندارم، تو که خوب می دانی!‏

پس چه می کنی؟ چرا مرا به درون هیاهوها می اندازی؟

دستانم را بر روی گوش هایم می فشارم تا نشنوم ولی...‏

چشمانم را چه کسی می تواند ببندد تا نبینم؟!‏

ساقيا امشب چه کنم؟

توي اين دنيايي که آدم رو از حرف زدن هم محروم مي کنن